Jak zrobić zaprawę tynkarską?

Proste zalecenia pomogą ci poprawnie wykonać prace tynkarskie z kompozycją perlitu:

1. Podczas mieszania roztworu prędkość obrotowa mieszacza lub dyszy mieszacza nie powinna przekraczać 600 obr / min.
2. Przygotowanie bazy należy wykonać ostrożnie. Przyczepność powłoki i podłoża, trwałość, wytrzymałość i wygląd zależą od jego jakości.
3. Aby roztwór nie okazał się zbyt płynny, nie należy dodawać całej zalecanej ilości wody. Wodę dodaje się nieco po tym, jak perlit zacznie ją oddawać.
4. Jednym z błędów jest monolityczne tynkowanie szczelin dylatacyjnych - powłoka powinna być wykonana szwem powtarzającym swoją geometrię. Samo złącze w tynku jest następnie wypełniane szczeliwem na bazie poliuretanu.
5. Aby zachować proporcje składników, w partii użyj całej objętości SS z opakowania.

Dodatkowe informacje o materiale w filmie:

Aby zachować ciepło w domu, zmniejszyć obciążenie ścian i fundamentu, tynk perlitowy jest szeroko stosowany. Ekologiczna kompozycja naturalnych materiałów nie wymaga specjalnych umiejętności, nawet laik może to ukończyć.

Rodzaje spoiw i wypełniaczy

Jako spoiwo użyj:

• cement, który zapewnia po stwardnieniu mieszanki tynkowej większy margines bezpieczeństwa. Utwardzanie kompozycji, w tym cementu, rozpoczyna się 15–20 minut po wprowadzeniu wody i trwa 10–12 godzin. Twardość i wydajność operacyjną uzyskuje się po ostatecznym zakończeniu procesu hydratacji, który trwa 28 dni. Do tynkowania stosuje się czterysta cementu portlandzkiego lub cementu z oznaczeniem M500. Użyj świeżego spoiwa. Cement traci swoje właściwości i zbija się podczas długotrwałego przechowywania w wilgotnych warunkach,
• glina, która jest dość powszechnym naturalnym materiałem. Stiuk na bazie gliny był używany od stuleci do dekoracji zewnętrznych ścian drewnianych budynków, a także do prac wewnętrznych. Ze względu na zdolność materiałów budowlanych do wytrzymania podwyższonych temperatur, służy do ozdabiania kominków i pieców, a jego zwiększona odporność na wilgoć pozwala na niezawodną ochronę konstrukcji z cegły i konstrukcji drewnianych od zewnątrz. Ze względu na niski koszt i łatwość użycia mieszanki robocze na bazie gliny są szeroko stosowane w pracach wykończeniowych,
• gips, dodawany do kompozycji wapna jako specjalny dodatek. Jest to pudrowa substancja, która skraca czas wiązania. Jeśli konieczne jest przyspieszenie utwardzania, a następnie użycie gipsu, czas wiązania można skrócić do pięciu minut po rozcieńczeniu roboczej mieszaniny wodą. Ostateczne zestalenie następuje w ciągu pół godziny. Proszek gipsowy zmniejsza osadzanie się tynku po stwardnieniu, a także zwiększa jego właściwości wytrzymałościowe,
• limonka Cechą materiału, który stosuje się dopiero po wygaszeniu, jest zestaw twardości w kontakcie z powietrzem. Gaszony materiał budowlany stosowany do tynkowania, w przeciwieństwie do wapna palonego, nie ulega pękaniu. Gasić wapno za pomocą dołów lub pojemników. Technologia polega na zastosowaniu przyspieszonej opcji gaszenia lub spowolnienia przez miesiąc. Kompozycje zawierające wapno wyróżniają się właściwościami bakteriobójczymi, ciągliwością i obniżoną ceną. Poprawiły przyczepność do różnych powierzchni, w tym do drewna.

Oprócz ściągających składników stosuje się różne wypełniacze:

Rodzaje mas tynkarskich

Proporcje zaprawy do tynku ściennego

Wybierając kompozycję do tynkowania, należy wziąć pod uwagę wiele czynników:

• używane spoiwo
• materiał powierzchni
• warunki temperaturowe
• poziom wilgotności.

Wybierając najlepszą opcję do tynkowania, zwróć uwagę na następujące punkty:

• tynki zawierające wapno budowlane i cement są używane do dekoracji elewacji, gdy konieczne jest zapewnienie ochrony przed negatywnymi skutkami wysokiej wilgotności. Jeśli spodziewana jest zwiększona wilgotność we wnętrzu, ta kompozycja jest również używana do dekoracji wnętrz,
• wprowadzenie gliny, wapna gaszonego i gipsu do kompozycji tynku pozwala na stosowanie go ze zwiększonym stężeniem wilgoci w powietrzu. Takie mieszanki są stosowane głównie do tynkowania suchych ogrzewanych i nieogrzewanych pomieszczeń znajdujących się wewnątrz budynku,
• kompozycja tynków cementowo-gipsowych, w której dodaje się glinę, służy do dekoracji wnętrz o normalnym stężeniu wilgoci. Spoiwa te można stosować do tynkowania powierzchni elewacyjnych budynków pracujących w suchym klimacie.

Rozważ te zalecenia przy wyborze składu gipsu.

Funkcje

Zaprawa tynkarska to szeroka gama mieszanek. Widmo obejmuje różne związki, wynika to z celu każdego materiału. Podstawą każdego surowca jest ściągający. Oprócz tego producenci obejmują różne dodatki. To jest ciastowata msza. Rozprowadza się na ścianach lub suficie, rozciągając się, aż powstanie równa warstwa.

Skład każdej mieszaniny wpływa bezpośrednio na jej cel. Z tego powodu mieszanki mogą być przeznaczone do użytku wewnątrz lub na zewnątrz. Niektóre preparaty są stosunkowo wszechstronne i przeznaczone do pracy zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Charakterystyczną cechą tych mieszanin jest ich odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe. Jedną z cech kompozycji gipsowych jest ziarnistość.

Wielkość frakcji wskazuje, czy kompozycja jest ostateczna, czy początkowa. Często szorstka tekstura jest używana do przygotowania bazy do wykończenia. W zależności od tego na tej samej powierzchni stosuje się jeden lub dwa tynki. W tym przypadku jednym z nich jest przygotowanie podstawy do zastosowania drugiego. Ze względu na wielkość cząstek i dodatkowy efekt koszt powłoki nawierzchniowej jest zawsze większy niż wyjściowy analog.

Czasami mieszanka tynków jest mylona z terminem „suchy tynk”, który zwykle jest rozumiany jako arkusze płyt gipsowych.

W pierwszym przypadku jest to spoiwo i wypełniacze o zrównoważonej formule. Należy je zagnieść przed nałożeniem materiału gipsowego na przygotowaną podstawę. Druga odmiana jest godna uwagi, ponieważ nie trzeba jej dostosowywać przed użyciem na powierzchni.

Taki materiał może mieć inny odcień. To zależy od składników mieszaniny.

• W jednym przypadku jest to szary betonowy kolor, w innych brudny beż, czasem mleczny.
• Biel uważa się za podstawową.
• Gotowy materiał na bazie kremu może być kolorowy. Jednak zakres odcieni takich mieszanin jest niewielki. Umożliwia to samodzielne pomalowanie stiuku.

Wszystkie rozwiązania są podzielone na tłuste, chude i normalne. Mieszaniny dwóch lub więcej składników nazywane są złożonymi. W odmianach tłuszczowych dominuje składnik ściągający. Dlatego kurczą się i pękają, wymagają ponownego przetwarzania.

Niemożliwe jest przygotowanie kompozycji tynku bez pojęcia o odmianach takich mieszanek. Na współczesnym rynku budowlanym nabywcy oferuje szeroką gamę podobnych produktów w różnych formach wydania. Różni się objętością i składem.

Istnieje kilka popularnych mieszanek:

• piasek cementowy,
• cementowo-wapienny,
• gips
• glina
• klej
• polimer
• specjalistyczny.

Opcje cementowo-piaskowe - zwykłe zaprawy cementowe i mieszanki murarskie o wysokiej odporności na obciążenia mechaniczne. W procesie suszenia siadają, mają zastosowanie w ogrzewanych i nieogrzewanych pomieszczeniach. Mieszanki cementowo-wapienne charakteryzują się obecnością drobnego piasku w kompozycji. Nadaje się do użytku w pomieszczeniach, ma właściwości antybakteryjne.

Odmiany gliny są przyjazne dla środowiska. Zawierają azbest, wapno i cement. Mniej trwały w porównaniu do związków cementowych. Mieszanki tynków gipsowych są częściej stosowane jako niwelatory. Związki te są higroskopijne, nie nadają się do wykończenia pomieszczeń o wysokim stopniu wilgotności. Przy częstym kontakcie z wodą zużywają się i niszczą.

Aby naprawić izolację lub hydroizolację, potrzebne są klejące zaprawy. Najczęściej takie produkty są używane podczas wyrównywania powierzchni w pracy z siatką. Tynki polimerowe nie mają wystarczającej wentylacji, mają jednak wysoką ognioodporność i izolację akustyczną. Wykonane są na bazie akrylu, silikonu. Istnieją odmiany krzemianowe.

Jak to zrobić samemu?

Warto pamiętać, że najpierw musisz przeprowadzić prace przygotowawcze:

• Oceń powierzchnię do wyrównania.
• Zdemontuj stare wykończenie (usuń, przewróć lub wytnij tynk).

Szczególnie ważne jest zapewnienie solidnej podstawy i brak kruszących się części na ścianie. Po usunięciu starych tapet i tynku powierzchnia jest zagruntowana

Taka baza powinna wyschnąć przez co najmniej 10-12 godzin.

Do wyrównywania stosuje się tynki na bazie gipsu lub cementu. Tynk gipsowy tworzy optymalny mikroklimat w pomieszczeniu, ale boi się wilgoci. Dlatego taki materiał stosuje się w „suchych” pokojach - salonach, sypialniach. Kompozycję cementową stosuje się w pomieszczeniach o dużej wilgotności - toaletach, kuchniach, łazienkach.

Lepiej jest wyrównać mur za pomocą mieszanki na bazie cementu. Dozwolone jest nakładanie warstwy o grubości do 2 centymetrów, o większej grubości, stosuje się siatkę do tynku. Podstawa gipsowa nadaje się do wyrównywania ścian betonowych.

Materiał gipsowy

Rozważ instrukcję krok po kroku, jak wyrównać ściany z tynkiem gipsowym:

1. Wymieszaj mieszaninę z wodą, po uprzednim odczytaniu czasu i intensywności mieszania na etykiecie.
2. Powstałą mieszaninę nakłada się „odlewem” na ścianę szpachelką. Następnie mocno dociśnij szpachelkę do ściany i potrzyj roztwór, usuń nadmiar.
3. Przeszlifuj powierzchnię papierem ściernym.

Brak sygnałów nawigacyjnych

Wyrównanie ścian bez latarni w celu wyrównania ścian tynkiem ma wiele zalet.

Liczba materiałów użytych do pracy jest znacznie zmniejszona (jak obliczyć ilość tynku dla różnych rodzajów mieszanek?). Podczas instalowania lamp ostrzegawczych minimalna warstwa sztukaterii wynosi 7 mm, a niedoświadczeni właściciele stosują znacznie więcej materiału. Aplikacja bez latarni pozwala na nałożenie tynku cienką warstwą 4 mm, co oszczędza miejsce.

Przy różnicy w płaszczyźnie 1 - 1,5 cm nie można w ten sposób osiągnąć pozytywnego wyniku, nawet doświadczonym rzemieślnikom trudno jest wyrównać ściany „na oko”.

Pomimo faktu, że zużycie materiału jest mniejsze, nie oznacza to, że praca zakończy się szybciej. I odwrotnie, wydajność bez lamp ostrzegawczych jest zmniejszana nawet przez profesjonalnych wykonawców. A koszty rosną. Jeśli jednak planowana jest niezależna praca, która nie wymaga dużej prędkości, oszczędność pieniędzy będzie znacząca.

Po zakończeniu prac przygotowawczych i przygotowaniu specjalnego rozwiązania możesz przystąpić do wyrównywania powierzchni. W pracy wyróżniono trzy etapy:

Spray - pierwsza warstwa, która pozwala bezpiecznie przymocować do ściany wszystkie pozostałe warstwy wyrównujące. Głównym zadaniem na tym etapie jest całkowite pokrycie powierzchni roztworem bez poziomowania, zostanie to wykonane w kolejnych etapach. Do oprysku przygotuj mieszaninę o konsystencji „grubszej kwaśnej śmietany”. Pierwszą warstwę wylewa się kielnią lub wiadrem budowlanym na ścianę ostrym ruchem nadgarstka.

Przy prawidłowym wykonaniu wszystkich czynności tynk układa się równomiernie i nie zsuwa się z właściwego miejsca. Jeśli mikstura określa „zjeżdżalnie”, musisz przyciągnąć półtrik do pracy i lekko wypoziomować powierzchnię. Pierwszą szorstką warstwę można również nakładać zwykłym „rozprowadzaniem” za pomocą szpachelki.

Kolejnym etapem jest grunt. Konieczne jest uruchomienie go po całkowitym wyschnięciu pierwszej warstwy, aby świeży roztwór mocno się trzymał. Wszystkie wady są wypełnione mieszanką sztukaterii, powierzchnia jest maksymalnie wygładzona za pomocą pacy, a ekscesy są za jej pomocą usuwane. Roztwór nie wylewa się, ale nakłada za pomocą tarki. Na tym etapie musisz być bardzo ostrożny, nie spieszyć się i wykonywać pracy na małych obszarach.

Po tej procedurze powierzchnia ściany zostaje wyrównana, ale są na niej paski, wady i niewielkie nierówności. Wszystko to eliminuje się na trzecim etapie pracy, który nazywa się „fugowaniem” lub „wygładzaniem”.

Rozpoczynają etap, gdy mieszanina zatarła się, była chrupiąca, ale nie całkowicie zamarzła. Trzecia warstwa ma mniejszą grubość, jest nakładana na ścianę za pomocą wiadra od góry do dołu

Mieszanina jest wyrównana i wcierana w powierzchnię, działania te sprawiają, że ściany są gładkie.

Uwaga
Po zakończeniu ocenia się obecność lub brak wad, w tym celu reguła jest stosowana do ścian.

Mieszaj porady i wskazówki

Zaprawę cementowo-piaskową można wykonać, wybierając i mierząc elementy samodzielnie. Będzie to kosztować znacznie taniej. I możesz kupić gotową suchą mieszankę. Przy wyborze kierują się rodzajem powłoki, warunkami pracy, materiałem bazowym, kosztami pracy, kosztem.

Niektóre zasady wyboru:

1. Do dekoracji zewnętrznych powierzchni budynków stosuje się kompozycje centralnego centrum przetwarzania i centralnego biura do prac elewacyjnych lub uniwersalnych.
2. Wszystkie typy DSP i DSS nadają się do pomieszczeń, ale te, które zostały zaprojektowane specjalnie do użytku w pomieszczeniach, są optymalne.
3. Do pomieszczeń o wysokiej wilgotności należy stosować kompozycje bez wapna. W przypadku pomieszczeń suchych preferowany może być CID, ponieważ stwarza on najkorzystniejsze warunki.
4. Do pracy w zimie stosuje się mieszanki z dodatkami przeciw zamarzaniu.
5. Zgodnie ze specjalnymi wymaganiami (w celu zmniejszenia hałasu, izolacji ścian itp.) Stosuje się specjalne kompozycje.
6. W przypadku powierzchni drewnianych lepiej jest wziąć cyfrowy cylinder.
7. Wskazana maksymalna dopuszczalna grubość warstwy jest brana pod uwagę, jeśli wymagana jest powłoka wyrównująca. Ten wskaźnik jest związany z czasem trwania pracy.
8. Ściany zawierające gips jako podstawa nie wszystkich gotowych mieszanek są „twarde”.
9. Lepiej jest kupować mieszanki tych producentów, którzy ustalili sobie produkty wysokiej jakości.

„Prawidłowe” mieszanki pakowane są w trójwarstwowe torby papierowe i foliowe. Nie mają tego samego czasu wydania (powinny różnić się o co najmniej sekundę). Lepiej jest kupować ostatnio wyprodukowane mieszanki.

Ponieważ istnieje możliwość nabycia podróbki, lepiej być bezpiecznym, kupić kilka toreb mieszanki, aby przetestować ją w praktyce. Jeśli czas wiązania podany na opakowaniu jest przeprowadzany eksperymentalnie, mieszanina tynków ma normalną konsystencję, a powłoka ma wymaganą jakość powierzchni, możesz kupić pozostałą ilość.

Wskazówki i porady

Większość właścicieli domów woli naprawy budżetu, w których większość prac budowlanych odbywa się we własnym zakresie. Ściany sztukaterii nie są tu wyjątkiem.

Ten proces nie jest trudny, ale aby zrobić wszystko poprawnie, pomocne mogą być następujące zalecenia doświadczonych mistrzów:

• Tylko te ściany, które mają znaczące wady i nierówności, muszą być pokryte sztukaterią. Pomoże to nie tylko przyspieszyć naprawy, ale także pozwoli zaoszczędzić pieniądze na wykończeniu.Dlatego najpierw kontrola powierzchni jest wykonywana, a jeśli oświetlenie pada na nie pod kątem, wówczas wyrównanie jest wykonywane. Konieczne jest również pokrycie tym rozwiązaniem ścian, na których planowane jest zamocowanie listew przypodłogowych.
• Możliwe jest zapewnienie dobrej trwałości powłoki za pomocą podkładu wykonanego z wody i kleju PVA.
• Jeśli tynk zostanie nałożony na mur, a temperatura pokojowa przekroczy 23 ° C, wówczas jego podstawa powinna być dokładnie zwilżona.

Podczas wyrównywania ścian zaleca się stosowanie lamp ostrzegawczych, pozwalają one prawidłowo ustawić poziom i określić optymalną grubość wykończenia.
W przypadku, gdy baza jest jednowarstwowa, należy ją natychmiast wyrównać po pokryciu roztworem. Możesz również użyć do tego specjalnych pacy, są one używane po związaniu powłoki z powierzchnią

Jeśli wykończenie obejmuje drugą warstwę, ważne jest, aby poczekać, aż rozwiąże się układ pierwszej warstwy.
Aby wykonać wysokiej jakości tynkowanie ścian, należy zezwolić na płyty gipsowe. Są odpowiednie w przypadkach, gdy konieczne jest wyrównanie bardzo dużych obszarów pomieszczenia, ponieważ ciągłe przygotowywanie roztworu może spowolnić pracę.

Mieszanina szybko twardnieje i nie można jej później użyć.
Przed rozpoczęciem tynkowania konieczne jest obliczenie obszaru roboczego i określenie poziomu wszystkich różnic i nachyleń. Dzięki takim obliczeniom możesz wstępnie obliczyć zużycie materiału i dokonać szacunków.

Małe i duże pęknięcia mogą pojawić się po zakończeniu, jeśli roztwór jest źle wymieszany lub szybko wysycha pod wpływem przeciągów. Dlatego mieszaninę należy dokładnie wymieszać i otynkować tylko w pomieszczeniach. Ponadto powierzchnia musi być dobrze oszlifowana, a jeśli mieszaninę nakłada się na kilka warstw, należy zastosować siatkę budowlaną.
Szpachlówka pozwala wyeliminować tylko drobne nierówności, sięgające 5 mm, ponieważ jej warstwa nie może przekraczać 5 cm, dlatego jeśli ściany mają duże różnice, najlepiej najpierw ukryć je pod płytą gipsowo-kartonową, a następnie nałożyć mieszankę

Ważne jest również wykonanie obliczeń geometrii pomieszczenia i ustawienie wszystkich kątów 90 °, ponieważ nierówności i krzywizny spowodują niedopasowanie tapety i utworzenie nieprawidłowego nachylenia nad szafkami.
Tynk gipsowy należy kupić, biorąc pod uwagę warunki klimatyczne w pomieszczeniu. Jeśli obserwuje się w nim stały spadek temperatury i wysoką wilgotność, wówczas należy preferować specjalne rodzaje mieszanki.

O tynkowaniu ścian gipsem patrz następny film.

Przygotowanie ścian betonowych do tynku

Proces przygotowania ścian wewnętrznych z betonu na tynk składa się z następujących kroków:

1. Stara powłoka jest usuwana w postaci słabego tynku, bielenia, farby (w takich przypadkach można nakładać tynk na starą farbę, zalecamy przeczytanie tutaj),
2. Wady ścian betonowych są określane. W przypadku ugięcia są odcinane młotkiem i dłutem. Masywne wióry i głębokie muszle są uszczelniane zaprawą cementowo-piaskową o stosunku 1: 3, w razie potrzeby do wzmocnienia stosuje się siatkę stalową,
3. Na gładkich ścianach wycięcia wykonuje się za pomocą młotka i dłuta, maksymalny skok wycięcia wynosi 10 cm,
4. W razie potrzeby urządzenie do ukrytego okablowania wykonało stroboskop dla przewodów,
5. Powierzchnia betonu jest czyszczona. Do usuwania kurzu i brudu używana jest szczotka i woda. Obróbkę ścian można przeprowadzić za pomocą sprężonego powietrza lub silnego strumienia wody, co znacznie przyspiesza proces czyszczenia,
6. Podkład nakłada się na powierzchnię ściany.

Nacięcia na betonowej ścianie

Później porozmawiamy o rodzajach podkładów do ścian betonowych.

Podkład do ścian betonowych przed tynkowaniem

Gruntowanie ścian betonowych jest konieczne do:

• Zmniejszenie wchłaniania wody z roztworu do betonowej podstawy,
• Ochrona betonowej ściany przed pleśnią,
• Zwiększenie wytrzymałości ochronnej (powierzchniowej) warstwy betonu,
• Usuwanie pyłu z powierzchni betonu. Podkład wiąże cząsteczki pyłu i czyści podłoże,
• Poprawa przyczepności sztukaterii do podłoża betonowego.

Gruntowanie na betonowej ścianie

Ponadto zastanowimy się, jak zagruntować betonowe ściany przed tynkowaniem:

• Do gładkich powierzchni betonowych idealne są podkłady betonowe. Po nałożeniu kompozycja wypełnia pory w betonie, a na powierzchni tworzy się szorstka warstwa o wysokiej przyczepności, co przyczynia się do dobrej przyczepności do przyszłego tynku. Polecamy kompozycje następujących producentów: Feidel Betokontakt, Knauf Betokontakt, Prospectors Beton-Kontakt.
• Stare powierzchnie betonowe można wzmocnić podkładem głęboko penetrującym zaprojektowanym specjalnie do impregnacji delikatnych podłoży. Taka gleba impregnuje górną warstwę betonu, wzmacniając ją i zapewniając niezbędną wytrzymałość. Od producentów polecamy: Poszukiwacze głębokiej penetracji, AquaNova Nova, Optymistyczny akryl o głębokiej penetracji.

Podkład Prospectors „Deep Penetration”

Do przygotowania porowatych powierzchni betonowych (gazobeton, pianobeton) potrzebne są podkłady, które zmniejszają chłonność podłoża, zapobiegając w ten sposób nierównomiernemu związaniu zaprawy. Doskonałe są następujące podkłady: Knauf Mittelgrund, Knauf Rotband Grund (do tynków gipsowych), Ceresit CT 17, Toiler TR10.

Podczas nakładania podkładu na bazę należy postępować zgodnie z instrukcjami producenta. Z reguły podkład należy wstrząsnąć przed aplikacją, a proces aplikacji powinien odbywać się w kilku warstwach.

Montaż sygnalizatorów i siatki wzmacniającej

Jeśli na starej ścianie występują różnice większe niż 10 mm, przed nałożeniem tynku należy zainstalować lampy ostrzegawcze. Latarnie morskie są potrzebne do płynnego nakładania tynku o tej samej grubości. Jako latarnie lepiej używać profili metalowych.

Latarnie morskie na betonowej ścianie

Jeśli
grubość planowanego tynku wynosi ponad 20 mm, jest to dodatkowo konieczne
ułożyć siatkę wzmacniającą. Mocowanie siatki do ściany za pomocą
gwoździe kołkowe.

Następnie musisz przygotować rozwiązanie zgodnie z instrukcjami producenta. Aby wykluczyć tworzenie się grudek, do suchej mieszanki należy dodać wodę, a nie odwrotnie.

Który tynk lepiej jest tynkować ceglane ściany

Spośród szerokiej gamy kompozycji tynków do wyrównywania ścian z cegły wybierane są przede wszystkim:

Zgodnie z funkcjonalnością mieszaniny są podzielone na:

• zwykły (poziomowanie, objętość napełnienia),
• dekoracyjne (dekorowanie powierzchni),
• specjalne (odkażające, rentgenowskie, odporne na wilgoć, dźwiękoszczelne itp.).

Według zakresu zastosowania:

• mieszanki do powłok wewnętrznych,
• kompozycje do ścian zewnętrznych (front),
• uniwersalne mieszanki.

Wytrzymałość, paroprzepuszczalność, łatwa urabialność, żywotność i wiele innych właściwości roztworów zależy od podłoża - spoiwa. Pod względem kosztów finansowych mieszanki mineralne są tańsze i tańsze. A ponieważ do tynkowania cegieł objętość tynkowania jest duża, bardziej racjonalne jest wybieranie materiałów tej klasy do ścian z cegły.

Odpowiednie rozwiązania dla podłoży betonowych i ceglanych to: gips, cement, wapno, cement-wapno (z wyjątkiem wapna gipsowego).

Mieszanka cementowo-piaskowa cps

Dzieje się tak, gdy nazwa mówi sama za siebie. Cement jest spoiwem, który po stwardnieniu przekształca się w trwały sztuczny kamień. Ostateczna wytrzymałość powłoki zależy od rodzaju i marki cementu, a ponadto wytrzymałości DSP - mistrza wśród wykończeń na bazie minerałów.

• uniwersalny (dotyczy wnętrz, na zewnątrz, do szorstkich, dekoracyjnych wykończeń),
• odporny na wilgoć, mróz,
• trwałe
• utrzymywalne
• zielony
• łatwo dostępny (sam możesz przygotować kompozycję),
• budżet
• ognioodporne
• trwałe

Wady są następujące:

• długi zestaw siły (3-4 tygodnie),
• duża waga
• niestabilny na wibracje, zdenerwowany,
• niekompatybilny z drewnianymi lub gładkimi ścianami.

Zwykły skład DSP zawiera cement (zwykle cement portlandzki) z piaskiem w stosunku objętościowym 1: 3 do 1: 4. Do mieszania używaj czystej, zimnej wody. Funkcjonalne dodatki wprowadzane są w celu poprawy jakości.

Wapienne

Naturalny materiał znany od czasów rzymskich.

Zastosowanie wapiennego tynku w piwnicy

• przyjazny dla środowiska
• łatwy w montażu
• paroprzepuszczalny
• bakteriobójcze
• ognioodporny
• „Lepkie, łańcuchowe” do podłoży mineralnych, a także kartonu, drewna, gliny,
• trwałe
• utrzymywalne
• uniwersalny.

• niska wodoodporność
• pęka przy wibracjach
• siła powoli zyskuje
• podczas pracy wymagany jest sprzęt ochronny,
• gorszej jakości niż inne tynki mineralne.

Spoiwo z powodzeniem działa w parze z cementem, gipsem, gliną. Nadaje się do łazienek, łazienek, piwnic. W ogóle nie nadaje się do fasad.

Tynk gipsowy

Szczególny faworyt tynków podczas pracy w pomieszczeniach. Ale tynkowanie elewacji domu nie pozwala na zamoczenie gipsu. Jedynym miejscem na ulicy, gdzie stosuje się tynk, są przeszklone loggie / balkony. Jednak opracowano formuły z dodatkami, które pozwalają na stosowanie gipsu na zewnątrz, a także w łazienkach. Jednak takie materiały są znacznie droższe, więc nie są używane do obróbki zgrubnej.

• szybki zestaw siły
• wysoka plastyczność
• przyjazność dla środowiska
• przepuszczalność pary
• niezawodna przyczepność
• niska przewodność cieplna
• ognioodporność
• lekka waga
• nie pęka po stwardnieniu,
• łatwe do szlifowania
• łatwo go przywrócić
• wytrzymałość

• „Hydrofobia”
• życie jest za krótkie
• nie jest odporny na biopaliwa,
• niska odporność na mróz.

Perlit

Materiał odnosi się do specjalnych typów. Wypełniacz perlitowy - piasek ma właściwości izolujące ciepło i hałas. Środkiem wiążącym jest najczęściej cement.

• niska waga powłoki
• niska przewodność cieplna
• przyjazność dla środowiska
• bezpieczeństwo przeciwpożarowe
• odporność na mikroorganizmy i pleśń,
• przepuszczalność pary
• wytrzymałość

• wysokie wytwarzanie pyłu
• pewne trudności z mieszaniem.

Możesz obniżyć koszty pracy, tworząc preparaty perlitu własnymi rękami lub kupując gotowe suche mieszanki.

Wybór cementu do gipsu

Cement jest podstawą składu tynku, a jego jakość zależy od użytej marki. Oto zasady:

• W celu pokrycia ścian zewnętrznych narażonych na zmiany temperatury i wysoką wilgotność wybiera się głównie cement portlandzki marki CEM 32.5.
• Do obróbki ścian wewnętrznych, szczególnie w suchych pomieszczeniach o umiarkowanym reżimie temperaturowym, stosuje się gotowe kompozycje: suche mieszanki gatunków M100 i M200.

Aby poprawić jakość mieszanki sztukaterii, do kompozycji dodaje się następujące składniki:

• Składniki kleju Rozpuszczają się w wodzie i wypierają pęcherzyki powietrza. Dlatego tynk z tymi dodatkami układa się równomiernie na powierzchni, bez pęknięć.
• Oleista glinka spełnia podobne funkcje jak składniki wspomniane powyżej. Maksymalny poziom jego obecności w kompozycji: 100 g na 15 litrów wody. Jeśli ten poziom zostanie przekroczony, produkt końcowy zostanie pęknięty po nałożeniu.
• Pasta wapniowa jest przydatnym dodatkiem, który poprawia przyczepność kompozycji. Jest to szczególnie potrzebne do zastosowań wewnętrznych.

Odmiany gipsu

Cel produktu końcowego wpływa na użyte składniki i ich stosunek:

• Aby przetworzyć ściany zewnętrzne, utwórz kompozycję cementu, wapna i piasku. Ten sam skład ma zastosowanie do powlekania ścian wewnętrznych w wilgotnych pomieszczeniach, na przykład w prysznicach, łazienkach, piwnicach.
• Jeśli oczekiwany poziom wilgotności w pomieszczeniu lub na zewnątrz jest niski, tynk jest wykonany z cementu, piasku, gliny i gipsu.
• Istnieje specjalny skład dla średniego poziomu wilgotności. Do tego dodaje się glinę i cement.

Proporcje cementu i piasku do tynkowania ścian

Proporcje składników opisanych powyżej zależą od wielu czynników. Poniższa tabela pokazuje główne punkty, które należy śledzić, aby uzyskać dobry produkt końcowy.

Mówiąc o „części” komponentów, mamy na myśli dowolne opakowanie. Może to być wiadro, łopata lub wiadro. Ważne jest, aby przykleić się do pojemnika, który został wybrany podczas całego przygotowania, aby uniknąć błędów.

O grubości warstwy tynku 20 mm na 1 m2 powierzchnia wymaga średnio 6 kg cementu, 20 kg piasku, jeśli obserwuje się proporcję 1: 4.

Poniższa tabela pokazuje współzależność składu gipsu i pożądaną proporcję użytych składników:

Jak gotować gips

Produkcja zaprawy gipsowej nie ogranicza się do zachowania pożądanego stosunku. Nie mniej ważne jest to, jak przygotowuje się kompozycję. Konieczne jest ścisłe przestrzeganie technologii.

Poniższe wskazówki pomogą Ci to naprawić.

• Każdy suchy składnik (piasek, wapno) musi zostać przepuszczony przez specjalne sito przed dodaniem go do mieszanki.
• Nadmiar składników jest nie mniej szkodliwy niż wady. Wszelkie odchylenia od idealnej proporcji pogorszą jakość produktu końcowego.
• Ważnym parametrem jakości tynku jest zawartość tłuszczu. Jego stopień zależy od narzędzia, z którym kompozycja jest mieszana podczas gotowania. Jeśli mieszanina przylega do niego, oznacza to, że ma wysoką zawartość tłuszczu. Aby powrócić do równowagi, dodaje się piasek - obniża zawartość tłuszczu. Jeśli kompozycja w ogóle się nie klei, to jest chuda. Zaczep będzie zły, a ściągające elementy są dodawane, aby go poprawić. Dobry tynk przylega do narzędzia, ale nie za dużo.

Tłusta mieszanka oznacza, że ​​pobrano więcej cementu, niż było to konieczne. Kompozycja okazała się zbyt gruba, trudno będzie położyć się na ścianach. Mieszankę uważa się za ubogą, jeśli wręcz przeciwnie, pobrano zbyt mało cementu. Wynikiem tego błędu jest wysoka płynność kompozycji.

Masa staje się normalna, gdy można ją łatwo nałożyć na powierzchnię i utrzymuje się tam przez długi czas.

Niezbędne narzędzia i materiały do ​​pracy

Przygotowanie zapraw tynkarskich rozpoczyna się od przygotowania następujących narzędzi:

• Pojemnik do mieszania (wystarczy zwykłe plastikowe wiadro).
• Możliwości dozowania komponentów.
• Kielnia do ręcznego mieszania, wiertarka, perforator z dyszą mieszającą lub betoniarka do przygotowania roztworu maszynowego.

Z wymaganych materiałów:

• Ściągające (glina, wapno, cement).
• Wypełniacz (piasek, wióry kamienne lub mąka, trociny).
• Woda
• W razie potrzeby specjalne dodatki zwiększające plastyczność, wytrzymałość, wodoodporność.

Przygotowanie tynku cementowego

Materiał ten jest najczęściej używany do zgrubnej ścian wewnętrznych i zewnętrznych pomieszczeń mieszkalnych.Charakteryzuje się trwałością, odpornością na wilgoć i długą żywotnością, ale trudno jest z nim pracować ze względu na dużą wagę. Ponadto pełne utwardzenie kompozycji cementowych i utwardzania może potrwać do 14 dni. Wykonaj ten rodzaj tynku zgodnie z następującymi instrukcjami:

1. Piasek przesiewowy. Ta procedura jest przeprowadzana przed przygotowaniem roztworu do tynkowania ścian za pomocą dużego sita. Konieczne jest zidentyfikowanie i usunięcie kamieni, brył gliny i piasku, które są niedopuszczalne w mieszaninie sztukaterii.
2. Mieszanie suchych składników. Konieczne jest zmierzenie 1 porcji cementu klasy M400 i wyższej oraz 4 porcji piasku, a następnie wlanie ich do wspólnego pojemnika i dokładne wymieszanie za pomocą narzędzia ręcznego, ponieważ użycie wiertła na tym etapie doprowadzi do powstania ogromnej ilości pyłu.
3. Dolewanie wody Płyn należy dodawać małymi porcjami, stale mieszając go mikserem. Na koniec powinieneś uzyskać jednorodną mieszankę, której konsystencja będzie przypominać gęstą śmietanę. W przypadku tynku maszynowego kompozycja powinna być bardziej płynna. Następnie pojemnik pozostawia się na 10-15 minut i ponownie miesza.
4. Dodaj plastyfikatory i inne specjalne elementy. Substancje te dodaje się na samym końcu w proporcjach wskazanych przez producenta. Na koniec roztwór jest ponownie mieszany, a następnie przechodzi do aplikacji.

Uwaga! Zaprawy cementowe schną dość długo, dzięki czemu można natychmiast przygotować dużą porcję materiału, która wystarczy na całą ścianę lub jej znaczny fragment. Od czasu do czasu można mieszać gotową kompozycję za pomocą miksera, aby pozostała jednorodna.

Tynk cementowo-wapienny

Aby zwiększyć wytrzymałość materiału, czasami dodaje się do niego wapno. Takie rozwiązanie jest przygotowywane w taki sam sposób, jak cement, ale po zmieszaniu głównych składników należy wziąć 2 porcje wapna i rozcieńczyć wodą w osobnym pojemniku, a następnie dokładnie wymieszać. Rezultatem powinno być tak zwane ciasto wapienne, przypominające konsystencję zwykłego ciasta. Następnie do piasku i cementu dodaje się rozcieńczone wapno, a dopiero potem dodaje się wodę i inne składniki.

Nie zaleca się dodawania zbyt dużej ilości ciasta wapiennego, ponieważ takie naruszenie technologii może prowadzić do pękania gotowej powłoki.

Instrukcje mieszania preparatów wapiennych

Ten materiał był wcześniej wszędzie używany. Jego główną zaletą jest stosunkowo niski koszt i wysoka wytrzymałość mechaniczna. Przygotowanie gipsu tego typu jest następujące.

Jeśli stosuje się wapno palone, trzeba będzie poświęcić sporo czasu, aby je zgasić. Aby to zrobić, suche wapno wlewa się do pojemnika, po czym wlewa się do niego zimną wodę. W rezultacie nastąpi gwałtowna reakcja, której będzie towarzyszyć ogrzewanie i rozpylanie, więc mieszanina powinna zajmować nie więcej niż 40% objętości w zbiorniku. Podczas nalewania płynów należy stosować odzież ochronną i okulary. Po zakończeniu reakcji mieszaninę zamyka się i pozostawia do zaparzenia na 2 tygodnie.

Następnie musisz zmielić wapno gaszone, aby nie pozostały w nim grudki. Aby to zrobić, użyj sita, przez które materiał jest zmielony. Przed rozcieńczeniem materiału wodą do pojemnika na wapno dodaje się niewielką ilość piasku, a następnie miesza. Przesiany piasek dodaje się do jednorodnej mieszanki w ilości 3 części na 1 część ciasta wapiennego. Wlać materiał w małych porcjach, ciągle mieszając i dodając odrobinę wody. Rezultatem powinien być roztwór o gęstości gęstej śmietany.

Ważne! Takie mieszanki wysychają w ciągu 12-14 godzin, więc tynk należy wykonać w takiej ilości, która jest używana na raz. Konieczne jest również ciągłe czyszczenie miksera dysz po każdym wymieszaniu tynku.

Wapno i gips

Proces produkcji tego materiału wygląda dokładnie tak samo, jak opisano powyżej, ale zamiast dodawać 3 frakcje piasku, musisz zrobić zaprawę gipsową. Konsekwencja, jak zawsze, powinna być jak śmietana. 1 część gipsu należy rozcieńczyć wodą, po czym dodać mieszaninę do wstępnie przygotowanego ciasta wapiennego. Na koniec wszystko dokładnie miesza się wiertłem z dyszą mieszającą. W zależności od wymaganej siły można dodać trochę więcej wody lub dodać niewielką ilość piasku.

Powinieneś wiedzieć! Kompozycje z obecnością gipsu bardzo szybko schną, dlatego przed rozpoczęciem gotowania należy podzielić ścianę na sekcje o powierzchni 1 metra kwadratowego i przygotować tyle zaprawy, ile potrzeba do przetworzenia tego obszaru.

Rozwiązania oparte na glinie

W tym przypadku głównym składnikiem jest tlenek glinu. Taki tynk był używany od kilku tysiącleci. Przygotowanie najprostszego rozwiązania jest następujące:

Rozwiązania oparte na glinie

• Przed wykonaniem zaprawy do gipsu tlenek glinu umieszcza się w pojemniku i dodaje wodę, a następnie pozostawia na 4-5 godzin.
• Przygotowaną glinę dokładnie miesza się i wlewa do niej piasek. Proporcje zaprawy do tynkowania ścian - 1: 3. Tynk należy sadzić etapami, w małych porcjach.
• Natychmiast po ostatecznym wymieszaniu roztwór można nałożyć na ściany.

Tylko w takim rozwiązaniu można stale dodawać wodę w celu utrzymania wymaganej konsystencji. W przypadku innych mieszanin jest to surowo zabronione.

Możesz także przygotować tynk gliniany z następujących materiałów:

1. Ciasto Wapienne Jest dodawany przed piaskiem. Stosunek jest następujący: 1 część gliny potrzebuje 0,5 części wapna i 3 piasku.
2. Cement Jest mieszany z gliną, a proporcje zaprawy stiukowej wynoszą 0,2: 1, po czym są mieszane z 3 frakcjami piasku.
3. Gips Ten materiał będzie potrzebował 0,25 części na 1 glinę. Najpierw składniki te są mieszane, a następnie dodawany jest piasek. Taka mieszanina zastyga w kilka minut po zakończeniu przygotowania roztworu i twardnieje w 30 minut.

Dodatkowe elementy

Aby nadać zaprawie pewne właściwości tynkowi ściennemu lub poprawić istniejący tynk, dodaje się następujące substancje:

Piasek kwarcowy. Frakcja tego materiału nie może być większa niż 6 mm. Substancja ta nadaje właściwości dekoracyjne tynkowi, a także zwiększa odporność na kwaśne środowiska.

Piasek kwarcowy nadaje tynkowi atrakcyjny wygląd

Gotowe mieszanki tynków są wykonywane zgodnie ze wszystkimi zasadami i w każdym razie będą lepsze niż przygotowane domy. Dlatego jeśli mistrz domu nie ma doświadczenia i nie jest gotowy poświęcić dużej ilości czasu i wysiłku na gotowanie, lepiej nie próbować oszczędzać, ale od razu kupić płynne lub suche tynki w sklepie ze sprzętem.

Dlaczego jedno rozwiązanie ma różne proporcje

Tynki wyrównujące składają się z kilku warstw o ​​różnych funkcjach:

• spray ma na celu wytworzenie silnego wiązania materiału podstawowego i leżącej powyżej, głównej warstwy wyrównującej,
• powłoka ma na celu nadanie głównej powłoce wygładzającej pożądanej równości, a czasem gładkości (pożądana jakość powierzchni do klejenia tapet, nakładania farby),
• gleba - główny materiał wyrównujący, nakłada się na jedną lub więcej warstw.

Ponieważ funkcje są różne, rozwiązania różnią się proporcjami i składnikami. Na przykład wykończenia wymagają drobniejszego wypełniacza, ponieważ stopień szorstkości wykończenia zależy od wielkości ziaren. Do opryskiwania mieszanina jest cieńsza niż w przypadku gleby. Pomieszaj kompozycje dla różnych warstw - naruszają technologię wykończenia.

Okres od momentu zmieszania masy tynku do początku jej wiązania nazywa się czasem życia. W tym czasie zaprawa sztukatorska ma ruchliwość, można ją nakładać, nadając mieszance pożądany kształt. Oczekiwana długość życia zależy od rodzaju składników i składu. Na przykład gips ma krótką żywotność. Aby wydłużyć ten okres lub skrócić go, do mieszaniny dodaje się dodatki - przyspieszacze lub opóźniacze twardnienia.

Oprócz tych dodatków wprowadza się środki przeciw zamarzaniu (do tynkowania ścian zimą), przeciwgrzybicze i inne dodatki, aby nadać pożądaną mieszankę właściwości mieszance tynków. Wszelkie dodatki wymagają dość dokładnej dawki, ponieważ mają one swój własny wzór chemiczny. Ich nadmiar może znacznie pogorszyć właściwości gotowej powłoki.

Ważne jest utrzymanie proporcji składników tynku. Dlatego podczas mieszania mieszaniny poszczególnych składników lub rozcieńczania gotowych suchych preparatów należy przestrzegać zalecanych proporcji. Tylko w ten sposób stworzysz kamień sztukatorski o niezbędnych właściwościach.

Rodzaje zapraw tynkarskich, ich skład i proporcje

W rzeczywistości powłoki gipsowe są sztucznym kamieniem. Możemy wpływać na właściwości tego kamienia już na etapie przygotowania odpowiednich składników, dozowania, mieszania, nakładania na ścianę i tworzenia odpowiednich warunków do utwardzenia kompozycji.

W mieszanym składzie każdy ze składników wykonuje swoją pracę:

• wiąże inne składniki (spoiwa, reaguje chemicznie z wodą, tworząc wiązania krystaliczne),
• służy jako szkielet mający już wytrzymałość, tworzy strukturę (wypełniacze są głównie chemicznie obojętne), tworzy barierę termiczną lub przeciwdźwiękową (na przykład piasek perlitowy),
• staje się środowiskiem, w którym umieszczane są cząstki materiałów, a jednocześnie uczestniczy w chemicznej przemianie spoiwa (woda lub rozpuszczalniki w kompozycjach polimerowych),
• przyczyniają się do jakości samego rozwiązania i właściwości sztucznego kamienia (różne dodatki),
• nadać kolor zaprawie i gotowemu tynkowi (barwniki i pigmenty).

Razem te elementy stanowią rozwiązanie, które po przekształceniu staje się sztucznym kamieniem.

Jako stosowane spoiwa:

• cementy (głównie cement portlandzki, również do związków sztukatorskich ...),
• gips (alabaster i gips znajdują się na blacie),
• wapno (wapno palone i wrząca woda),
• glina
• różne żywice polimerowe.

Czas dowiedzieć się, jak zrobić zaprawy do tynków ściennych z najpopularniejszych materiałów. Przy wytwarzaniu zapraw do tynkowania ścian własnymi rękami (proporcje są podane dla każdego rodzaju), przede wszystkim bierze się pod uwagę takie cechy spoiw (lub podstaw), jak:

• marka (wytrzymałość kostki mieszanki sztukatorskiej na bazie gipsu lub cementu),
• zawartość tłuszczu (na przykład gliny lub wapna) wskazuje na zwiększoną zawartość spoiw,
• zawartość wody.

Skład zaprawy tynkarskiej określa norma SP 82-101-98 Przygotowanie i stosowanie zapraw. Warto zwrócić uwagę na fakt, że norma nie wskazuje wszystkich możliwych proporcji roztworów (na przykład dane dotyczące roztworu piasku i piasku podano bez uwzględnienia zawartości tłuszczu w teście). W naszym artykule wskażemy dane ze standardu i proporcje zaprawy stiukowej, biorąc pod uwagę wszystkie możliwe niuanse.

Zaprawa cementowo-piaskowa i proporcje

Dwie proporcje zaprawy cementowej:

• w niektórych przypadkach stosuje się proporcje wagowe, w których wskazana jest waga składników,
• często stosuje się stosunki objętości, na przykład zwykłą kompozycję cementowo-piaskową 1: 3 przygotowuje się w następujący sposób: 3 wiadra piasku odmierza się na 1 wiadrze cementu.

Będziemy działać z relacjami wolumetrycznymi.

W przypadku tynku wyrównawczego do zaprawy weź następujące proporcje cementu i piasku:

Jeśli zostaną znalezione takie niezbyt dokładne zależności, wówczas są one kierowane przez to, jakie rozwiązanie uzyskuje się po zmieszaniu. Na przykład, jeśli roztwór okaże się tłusty, wówczas frakcja wypełniacza jest zwiększana; jeśli mieszanina jest uboga, frakcja piasku jest zmniejszana.

Zaprawa wapienna do tynkowania ścian - proporcje

Wapno wprowadza się do roztworu gipsu w postaci mleka (emulsji) lub pasty wapiennej. Ciasto należy wcześniej rozcieńczyć, aby uzyskać mleko. Jeśli kompozycję przygotowuje się ręcznie, użyj mleka. Dopuszcza się wkładanie ciasta do wody w mikserze, co daje czas na zdyspergowanie, gdy gruszka się obraca.

Skład zaprawy do gipsu dobiera się poprzez wykonanie kilku próbek. To zależy od tego, jak tłuste jest wapno.

Stosunek objętościowy (wskazana jest część objętościowa testu) jest oznaczony pogrubionym znakiem:

Z chudą limonką:

Wapno o średniej zawartości tłuszczu:

Proporcje zaprawy wapienno-piaskowej zgodnie ze standardem:

Tynk gliniany

Stosunek składników zaprawy glinianej do tynkowania ścian zależy od stopnia tłuszczu glinowego. Mieszanki na bazie gliny są ugniatane o tym samym składzie, niezależnie od miejsca nałożonej warstwy (nie ma znaczenia, czy jest natryskana, czy powlekana). Stosunek wynosi 1: 2,5 ... 4,0 (dokładniejsze proporcje są wybierane na drodze próbnej lub eksperymentalnej). Zawartość tłuszczu glinianego jest badana ręcznie (robią koloboki lub zawijają i skręcają wiązki).

Zaprawa gipsowo-gipsowa

Zgodnie z klasyfikacją do wyrównania ścian wewnętrznych stosuje się złożoną kompozycję z dwoma środkami wiążącymi. We wzorze pierwszy wskazuje liczbę części wapna, drugi - gips.

Ze wzorów można zobaczyć, że gips nie jest mieszany z roztworem do powlekania.

Zaprawa cementowo-wapienna

Złożoną zaprawę do tynku uzyskuje się również, gdy wapno dodaje się do kompozycji cementowo-piaskowej. We wzorze kolejność wskazywania proporcji składników w sekwencji to cement: wapno: piasek.

Spoiwo w gipsie

Jeśli tylko jeden środek wiążący jest zawarty w roztworze gipsu, kompozycję nazywa się prostą. Jeśli spoiwa są dwa lub więcej - skomplikowane. Nie wszystkie spoiwa się ze sobą dogadują. Na przykład gips z cementem jest chemicznie nieprzyjazny dla siebie. Dlatego są stosowane pojedynczo lub z innymi spoiwami.

Wszystkie spoiwa, z wyjątkiem polimerów, są minerałami, dlatego tynki mają tę samą nazwę. Gips, cementy i wapno poddawane są wstępnej obróbce termicznej, w wyniku czego tracą wodę i są w stanie reagować na jej obecność. W połączeniu z wodą substancje te tworzą nasycone roztwory i tworzą kryształy.

Płyn do gipsu

Woda w roztworze zwykle zawiera więcej niż jest wymagana do tworzenia kryształów. Potrzebna jest również ciecz, aby zapewnić ruchliwość mieszaniny (urabialność). W takim przypadku nadmiar wilgoci może być szkodliwy (zmniejsza się siła roztworu). Z tego powodu należy przestrzegać stosunku wody do innych składników.

Wypełniacze

Produkcja spoiw, oprócz gliny, wymaga dużych kosztów, więc kosztują znacznie więcej niż takie wypełniacze, jak piasek lub trociny. Ponadto roztwór zawierający tylko spoiwa pęka podczas utwardzania. Dlatego, aby zmniejszyć ilość spoiw (koszt roztworu), a także zmniejszyć pękanie, do kompozycji wprowadza się wypełniacze.

Wypełniacze nadają również pewną strukturę roztworom, na przykład gruboziarniste ziarna stosują gruboziarnisty piasek, w przypadku innych mieszanek dekoracyjnych, włókien sztucznych lub naturalnych, fragmenty skorupy są stosowane jako wypełniacze.

Mieszanki dekoracyjne najlepiej kupować gotowe. Ich skład został opracowany i przetestowany w praktyce przez specjalistów.

Szorstki (wyrównujący) tynk częściej niż inne elementy należy przygotować na miejscu. Zużycie mieszanki tynku wyrównującego jest większe, a koszt wytworzenia mieszanki własnej jest niższy.

Specjalne dodatki do zapraw tynkarskich

Aby nadać zaprawie gipsowej pożądane właściwości, należy zastosować dodatki modyfikujące (uniwersalne i ściśle ukierunkowane). Dodatki wpływają na spoiwo (cement), poprawiając lub wyrównując jego indywidualne właściwości.

W rozwiązaniach dodatki pełnią następujące funkcje:

• przyspieszyć / spowolnić proces tworzenia kryształów (wiązania), na przykład w przypadku gipsu moderatorem jest klej do kości, mleko, PVA,
• zwiększyć odporność na mróz (chlorek żelazowy i inne sole),
• poprawić ciągliwość (służą do pewnego zatrzymania wody w roztworze, zakłócają proces rozwarstwiania mieszaniny), na przykład szkło płynne,
• zwiększyć wytrzymałość mieszaniny (na przykład włókna wzmacniające (włókno) lub dodatkowe spoiwa).

Specyfika składu gipsu

Ponieważ konieczne jest tynkowanie budynków na zewnątrz i wewnątrz, gdzie wykończenie było w różnych warunkach przez długi czas, skład zaprawy do tynku jest również specyficzny. Powierzchnie elewacji podlegają silniejszym obciążeniom mechanicznym, deszczowi, deszczowi, gradowi, znoszą mrozy i upały, spalane przez bezpośrednie światło słoneczne. Dlatego rozwiązania warunków zewnętrznych powinny być bardziej odporne na wszystkie te „problemy”.

Istnieją mieszanki do fasad, prac wewnętrznych i uniwersalne. Ten ostatni może być również stosowany do dekoracji na zewnątrz i do wnętrz.

Wszystkie podstawowe dane dotyczące proporcji zapraw sztukatorskich do dekoracji zewnętrznej i wewnętrznej znajdują się w tabeli z normy.

Poniższe rysunki pokazują proporcje powłoki.

Skład zaprawy do tynku ścian zewnętrznych

Rozwiązania dla ścian zewnętrznych wyróżniają się na podstawie ich podstaw. Do dekoracji zewnętrznej nie stosuje się kompozycji gipsu i wapna. Wyjątkiem jest tynkowanie zamkniętych loggii i balkonów, gdzie istnieje ochrona przed wnikaniem wody. Dlatego głównym spoiwem kompozycji elewacyjnych jest cement. Stosowane są również związki cementowo-wapienne (popularne) i cementowo-polimerowe (droższe).

Glina nie boi się mrozu i światła słonecznego. Ale gliniany tynk musi być chroniony przed rozmyciem. W przypadku elewacji w regionach o suchym klimacie, jeśli woda nie wchodzi bezpośrednio do tynku, stosuje się tynkowanie wapnem glinianym i mieszankami wapienno-gipsowymi.

Zwiększone obciążenia mechaniczne (uderzenia i ścieranie) wymagają zwiększonej wytrzymałości powłoki tynkowej. Dlatego cementy mają wysokie stopnie (nie niższe niż M500). W obszarach o wysokich obciążeniach wibracyjnych (na przykład w pobliżu torów kolejowych) lepiej jest stosować mieszanki cementowo-polimerowe.

Jeśli chodzi o zaprawy uliczne do tynkowania ścian, proporcje kompozycji stosowanych w klimacie umiarkowanym są następujące:

• cement (z plastyfikatorem) - 1: 6,
• cementowo-wapienny (wapno jako plastyfikator) - 1: 1: 6,
• suchy mur cement (już zawiera plastyfikatory) - 1: 5.

W trudnych warunkach klimatycznych:

• cement (z własnym dodatkiem plastyfikatora) - 1: 4,
• cementowo-wapienny (patrz wyżej) - 1: 0,5: 4,
• mieszanka cementowo-murarska - 1: 3.

Skład tynku do prac wewnętrznych

Jeśli chodzi o materiały do ​​prac wewnętrznych, odpowiednie są tutaj mieszanki na dowolnych podstawach. Proporcje podano powyżej. Należy pamiętać, że tynki mają różną przepuszczalność pary, co oznacza, że ​​w sypialniach, pokojach dziecięcych i mieszkalnych lepiej jest używać tych, które lepiej oddychają.

W przypadku łazienek, łazienek i mokrych piwnic najlepiej nie stosować mieszanek gipsu i wapna bez specjalnej ochrony.

Do prac wewnętrznych do wyrównywania najczęściej stosuje się mieszanki gipsowe. Skład: 6 części gipsu + 2 wody + 0,2 PVA.

Jak mieszać tynk

Aby przygotować zaprawy do tynku ściennego, przestrzegaj określonej sekwencji ugniatania. Jeśli spoiwo i wypełniacz są luźne, a kompozycję ręcznie zagniata się, suche składniki są wstępnie mieszane.

Następnie do zbiornika dodaje się składniki płynne. W takim przypadku płynne dodatki (na przykład mleko wapienne) są wcześniej dodawane do wody i mieszane. W tej sekwencji możliwe jest przygotowanie mieszanki tynków o jednolitym rozkładzie w mieszaninie wszystkich składników.

Jeśli partię przygotowuje się w mieszalniku do zaprawy, najpierw nalewa się wodę i włącza silnik. Następnie dodaje się inne płynne składniki. Następnie wlej cement i piasek. Nie zaleca się natychmiastowego napełniania całej objętości wody mikserem, ponieważ piasek jest zwykle mokry. A nadmiar wody w roztworze jest bezużyteczny. Nie zapomnij o zachowaniu proporcji gipsu.

Gotowe mieszanki tynków

Początkującym łatwiej jest korzystać z gotowych mieszanek gipsowych produkowanych przez różne firmy. Gotowa mieszanka zawiera już różne dodatki, więc nie można oczekiwać „niespodzianek” od zachowania rozwiązania podczas układania na ścianie i utwardzania masy. Na opakowaniu znajduje się informacja o tym, jak prawidłowo ugniatać, specyfikę składu i jego właściwości.

Suche mieszanki są przygotowywane zgodnie z instrukcjami, które można znaleźć na opakowaniu. Podczas transportu możliwe jest częściowe osadzanie się cięższych cząstek wypełniacza w opakowaniu. Dlatego, aby nie uzyskać odchyleń w składach różnych partii, zaleca się rozcieńczenie całej mieszaniny (całego opakowania).

Gotowe związki mają datę ważności. Lepiej kupować mieszanki, które wciąż są dalekie od daty ważności. Aby wykończenie wykonane na dużych ścianach było jednolite, lepiej jest mieszać do przygotowania tynku z jednej partii.

Przygotowanie zaprawy do gipsu jest z pozoru prostą pracą. Ale jakość i właściwości wykończenia zależą od tego, jak dobrze i poprawnie przygotowana jest mieszanka tynków.